Uğurladık bugün Berkin'i... koruyamadığımız kardeşimizi... Uyanıp okula gidemeyecek artık. Vicdanı olan herkesin içi sızladı. Benim de. Oğluma sarılıp durdum dün akşam. Sarıldıkça Berkin'in annesi düştü aklıma, parçalandım. Çınar'dan, henüz karnımdaki Rüzgar'dan bir an sonsuza kadar ayrıldığımı düşündüm. Aklımı oynatacaktım neredeyse... ne büyük acı, ne zor şey... bunu anlayamayıp bahane üretenlerin çocuğu var mıdır acaba, dedim... Çocuğu olmasa da, vicdanı var mıdır?
Allah ailesine sabır versin. Mekanı cennet, bir çocuğa başka mekan yakışmaz. Nur içinde yatsın!
Bir-iki gün daha burası boş olacak, sonra görüşürüz arkadaşlar...
Sevgilerimle...
