2011 yılından beri blog yazıyorum; sanırım 2012 yılından beri de aktif olarak Instagram kullanıyorum. Artık ben tekrar etmekten, siz okumaktan sıkıldınız ama Instagram'da hiçbir zaman takipçi, beğeni, kaydet, görüntülenme vs. almadım. Kendim olarak büyüdüm. Ben olduğum için sevenler takip etmekten, kalpler bırakmaktan, yorum yapmaktan vazgeçmediler. Ta ki Instagram algoritmasını değiştirene kadar. Sonra işler çirkinleşti; herkes birbirini ezerek, en yakın arkadaşının hakkını yiyerek "timeline"da öne çıkmaya, "keşfet"e düşmeye çalıştı. Instagram buna mecbur kıldı tabii, ya "parasını verip" kitlenizi alacaktınız, ya da günde 8 saat elinizden telefon düşmeden önünüze geleni takip edip, "like"layıp Instagram'ın gönlünü hoş tutacaktınız. Hangisi daha üzücü bir tutum, karar veremiyorum. "Neden" olduğunu ise herkes biliyor; "değer mi" sorusunun yanıtı kişiye aittir; benim yanıtım şimdiye kadar anlaşılmıştır diye düşünüyorum.
Ben bunların hiçbirini yapmadım; Instagram da bana "küstü". Paylaşımlarımı akışa atmamaya başladı, takipçilerimi takipten çıkardı. "Prime time" denen zamanda bile fotoğraf paylaştığımda en fazla 1000-2000 kişiye gösterdi; görenler de sağolsun bir 💘 atmaktan erindiler. 7 sene samimiyetle 6000 küsür fotoğraf paylaştığım, güven kazanıp büyüttüğüm, 24bin kişiye ulaşmış (1 ay öncesine kadar 25bin idi; sağolsun Instagram insan koymauyor artık) @larcencielblog hesabım artık beni inanılmaz mutsuz etmeye başladı.
Nedendir, niçindir diye düşünmekten yoruldum; dedim ki, bana ne firma gönderisi, ne çok takipçi lazım! Bana muhabbet, eğlence lazım! Bana "yeni" bir şeyler lazım! Ve tuttum, @basakinsecimleri ni açtım! O kadar da iyi yapmışım ki...
Şu an 1000 kişiye bile ulaşmayan hesabımda öyle mutluyum ki! Paylaşımlarımı daha çok kişi görüyor (inanılmaz ama gerçek), her paylaşımın altında buluşuyor, konuşuyoruz. Daha samimi, daha neşeli, benim de kendimi çok daha rahat hissettiğim bir platform oldu! Yine de Instagram'a, bütün emeklerime bunu yaptığı için kızgınım, öyle bir şey varsa, hakkımı helal etmiyorum. Ha bir de, o düzene uyup da, başkalarının önüne ahlaki olmayan bir yolla geçmiş kim varsa, onlara da etmiyorum.
Firmalara, PR'lara ise hiçbir şey demiyorum; kendi sorunları. Ben bir ürünü alırken, "güvendiğim" biri mi paylaşmış, niçin beğenmiş, benim benzer bir amacım var mı, ona bakıyorum. Ama vahşi reklam dünyası; önemli olan içerik değil, 1 sn'de ürünün ne kadar çok kişi tarafından göründüğü. Bu kadar yüzeysel bir dünyada, derinlikli inceleme yazılarının ticari olarak itibar görmediği gerçeğini geç de olsa anladım neticede. Ama, ben ve diğer ticari olmayan arkadaşlarım sanal değil, gerçek dünyada kendimize, cildimize yatırım yapıyoruz, böyle daha mutluyuz!
Aslında sadece yeni hesabımı size duyuracaktım ama içimi dökesim varmış :) 6000 küsür fotoma kıyamayacağım için @larcencielblog hesabımı kapatmayacağım; bir de Instagram 10000 takipçi altına ve işletme hesabı değilseniz Story'ye link ekletmediği için, blog yazılarına daha kolay ulaşmanız adına yazıları oradan duyurmaya devam edeceğim. Artık hiçbir marka ile işbirliğim kalmadı gibi bir şey; ama eskiden bana iletilen ve henüz paylaşmadığım kalan bir kaç ürünü de hem oradan, hem de yeni hesabımdan paylaşacağım.
Takip etmek isterseniz, kapım açık :) Hepinizi seviyorum ve bugüne kadarki desteğiniz için teşekkür ediyorum!!!
Bebişim, dile kolay 8 sene olmuş, ben seni okuyorum. Çöplük Horozu'ndan bu yana stalkırınım, since 2011 :))
YanıtlaSilO zamanlardan bu yana düzenli olarak okumaya ve keyifle izlemeye devam ettiğim bir sen kaldın. Bunu, arkadaşım olduğun için yazmıyorum (şu an hayranı olduğu ünlüyle tesadüfler sonucu karşılaşıp bff olmuş biri gibi hissettim), malesef çoğu kişi bu yeni düzene uydu. Benim gözümde hem güvenilirliklerini hem de itibarlarını yitirdiler. Çok takipçi ve çok like satın almış ya da çok biliyormuş gibi davranarak birilerini kandırmış olabilirler, herkesin tercihi kendine. Ben, önceleri en sevdiğim blogger şimdilerde canımın içi olan Başak'ımla hep kendi çizgisinde kaldığı için gizliden gurur duydum (şu an göğsüm kabardı, nedense). Blog okuyanların ve benim önerilerine ve şahane yazılarına ihtiyacımız var!
Ben blog yazmaya başlarken, herkese hitap etmek istememiştim. Beni belirli bilgi,kültür ve eğitim düzeyine sahip kısıtlı bir grup okusun, diye umut ettim. Ve şimdi, bu isteğimin aslında ne kadar haklı olduğunu görüyorum çünkü, diğer taraf beni inanılmaz mutsuz edip enerjimi sömürüyor. Şundan eminim ki, hedeflediğim o kitle zaten seni okuyan ve izleyen kitleydi. O yüzden, bir avuç da kalsak burada hala aynı dili konuşuyoruz ve bu şahane!
Ben blog yazmayı, fotoğraf çekmeyi, bunu yaparken adil ve dürüst olmayı senden öğrendim. Olmasaydın, buralar ve hayatım çok eksik kalırdı.
Şimdi aşağıya ikiyüzlü yorumlar da alacaksın, eminim! Bir gecede çok k'lara sahip olanlar dürüstlüklerinden dem vuracaklar. Neyse ki, artık birbirimizi tanıyoruz.
Ben de umarım yeni hesabımla, mutlu ve huzurlu olurum. Gerçekten o 700 kişinin değeri çok fazla ve onlar için devam etmeye değer! Sen bana bu konuda bile cesaret verdin.
Seni çok seviyorum! İyi ki varsın bee :))) Öpücükler öpücükler... <3 <3
Şimdi yorumunu okurken, Access jargonuyla "nasıl bu kadar şanslı olabildim?" dedim!!! Blana'm, canımın içi! Buraya yazmadıklarımı nasıl güzellikle ve naiflikle ifade etmişsin! Gerçekten tam da böyle düşüncelerimiz ve tam da bunun için birbirimizden kopmadık. O diğerlerinden olmadık! Aşağıya o ikiyüzlü yorumları yazacak olanlar varsa, umarım önce senin yazdıklarını okuyup, utanıp yazmaktan vazgeçerler... gerçekten hayatımda, bu blogda ve yeni hesabımda yalnızca bizler gibi düşünen kişiler olsun istiyorum! Sen de iyi ki varsın beee!!!!! Bundan iyisi nasıl olur adeta!!! Koccaman öpüyoruuummmmmmmmmmmmmmm!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
SilO kadar güzel düşünmüşsün ki gerçekten ilk duyurduğunda da sevinmiştim !!! İnsan içinden nasıl geliyorsa nasıl mutluysa onu yapmalı :) Senin yerin her zaman ayrı çok öperim Başak'ım! :)
YanıtlaSilAynen öyle Ümran'cım, çok teşekkür ederim! Ben de çok öpüyorum!
SilAz kaldı bende geçeceğim böyle bir hesaba (:
YanıtlaSilAslı'cım, öyle keyifli oldu ki... kim gerçekten ne düşünüyor onu da anlamış oldum. Yeni hesap çok samimi, çok güzel. Evet, bundan sonra basın ürünü zor görürüm ama hiç sıkıntı değil :) Çok sevgiler!
SilBen seni Minik Adamın Macerelarını yazmaya başladığından beri takip ediyorum.Hatta Nurturia diyeyim :) Sonra çöplük horozu sonra burası. Önerilerin paylaşımların benim için çok kıymetli.Senin tavsiyelerin sayesinde çok ürünle aşk yaşamaya başladım :) Çoğu zaman iş yoğunluğundan sessiz kalıp yorum yapmasamda beğenmeden geçmemeye çalışıyorum. Sen yazmaya paylaşmaya devam et :) Samimi insan sayısı o kadar azaldı ki... Sevda
YanıtlaSilSevda çook teşekkür ederim; hatırlamaz mıyım Nurturia zamanlarımızı!!! Çok mutlu oluyorum bu sözlere, çok çok teşekkür ederim yeniden! Koccaman sevgiler!!!
Sil